POMOCNA METODA

Za pomocą tej metody „redukowania złożoności rzeczywistości krymi­nalnej” próbuje się dopasować fakty tworzące przestępczość i poprzez stałe ich powtarzanie uczynić je wiarygodnymi. Obok tego bezpośredniego oddziaływania telewizji istnieje jeszcze obieg informacji „drugiego stopnia” — pośrednie oddziaływanie na opinię, którego znaczenia nie wolno lekceważyć (teoria osób opinio­twórczych). Środki masowego przekazu wpływają nie tylko bezpo­średnio na szeroką publiczność, ale także pośrednio — poprzez szczególnie przekonujące „osoby opiniotwórcze”, które przejmują argumentację mass mediów i upowszechniają ją wewnątrz swojej grupy społecznej, w obrębie tych kręgów osobowych, na które mają wpływ [84, s. 71; 102, s. 129], „Osoby opiniotwórcze” tłumaczą swoim rozmówcom to, co wyczytały w gazetach i czasopismach, usłyszały w radiu, widziały w kinie czy w telewizji (funkcja inter­pretacyjna). Cieszą się one w swoim otoczeniu autorytetem i zaufaniem, tak więc propagowane przez nie opinie zostają przyjęte bez dyskusji.Rozpatrując problem oddziaływania telewizji nie wolno zajmować się wyłącznie pytaniem o „szkody” wyrządzane ludziom przez to medium. Trzeba także zastanowić się nad tym, jak postępuje człowiek jako nadawca czy odbiorca przekazu telewizyjnego. Osoby odpowie­dzialne za kształtowanie programu nie mogą zadowalać się roz­grzeszającą uwagą, że prezentowany w telewizji obraz przestępczości odpowiada życzeniom odbiorców.