Dzisiaj coraz częstszą formą odpoczynku po szkole są gry komputerowe. Same w sobie nie stanowią one raczej zagrożenia dla dzieci- chyba, że uczą przemocy. Niemniej jednak wiele gier komputerowych może rozwinąć w dziecku wiele przydatnych umiejętności, jak np.: planowania, podejmowania decyzji, myślenia analitycznego czy dedukcji.

Jednak niestety coraz częściej świat wirtualny zastępuje dzieciom rzeczywistość. Jak to rozpoznać? Przede wszystkim dziecko przesiaduje kilka godzin dziennie przed komputerem. Ponadto można zauważyć, że stopniowo przestaje opowiadać o szkole, o kolegach. Nie wychodzi także pobawić się z kolegami, staje się zamknięte w sobie, małomówne.
Jak do tego nie dopuścić? Przede wszystkim należy uważnie monitorować ilość czasu, jaką dziecko spędza przed komputerem i w odpowiednim momencie poprosić, aby odeszło od komputera. Należy także dużo z nim rozmawiać o szkole, o kolegach. Jednak należy pamiętać, że nie wolno nieustannie krytykować. Jeśli dziecko chce grać w grę, która według rodziców jest nieodpowiednia, należy wytłumaczyć, dlaczego tak się sądzi, wskazać jakieś inne gry i najlepiej samemu zagrać w nie razem z dzieckiem.